Opieka pooperacyjna

Otyłość olbrzymia jest chorobą trwającą przez całe życie. Lekarz prowadzący i chirurg są odpowiedzialni za leczenie chorób towarzyszących przed operacją jak i opiekę po zabiegu operacyjnym. Całościowa opieka i kontrola pooperacyjna (chirurgiczna i medyczna) powinna być dostępna dla wszystkich chorych i mieć charakter wielospecjalistyczny. Chirurg jest odpowiedzialny za wszystkie możliwe wczesne i odległe wydarzenia bezpośrednio związane z przeprowadzoną operacją. Natomiast lekarz ogólny jest odpowiedzialny za wieloletnią opiekę pooperacyjną, leczenie otyłości i związanych z nią zaburzeń, a także pozachirurgicznych skutków przeprowadzonej operacji. Wyniki leczenia w znacznym stopniu, poza innymi czynnikami, zależą od zastosowania się chorego do zaleceń pooperacyjnych i długookresowej kontroli. Podczas gwałtownego ubytku masy ciała specjalną uwagą należy objąć: możliwe niedobory witamin, białek i innych mikroelementów, modyfikację leczenia związanych z otyłością chorób, takich jak cukrzyca i nadciśnienie. Wszyscy chorzy po operacjach bariatrycznych wymagają regularnego, kwalifikowanego nadzoru przez całe życie. Pacjenci powinni mieć dostęp do 24-godzinnej opieki zapewnianej przez ośrodek operujący. Chorzy odpowiadają przez całe życie za przestrzeganie zasad opieki i kontroli pooperacyjnej.

Minimalne wymagania dla opieki pooperacyjnej dla operacji restrykcyjnych

Chorzy powinni zapoznać się z pisemną informacją o operacji, rodzaju implantu (jeśli był zastosowany) i potencjalnymi poważnymi efektami ubocznymi.

• AGB - Kontrole pooperacyjne w okresie pierwszego roku po operacji powinny odbywać się co najmniej co trzy miesiące, począwszy od pierwszego miesiąca po zabiegu aż do klinicznie satysfakcjonującego ubytku masy ciała, jeśli to konieczne z ponawianym dopełnianiem systemu opaski. Następne kontrole powinny odbywać się nie rzadziej niż co rok. - Stan metaboliczny i odżywienia powinien być regularnie monitorowany w celu oceny: ewentualnych niedoborów witaminowych i zapewnienia ich właściwej suplementacji, odpowiedzi organizmu na zabieg operacyjny, ubytku masy ciała i dostosowania ewentualnego leczenia farmakologicznego. Regulacja stopnia restrykcji powinna być wykonywana: według stopnia redukcji masy ciała i rodzaju implantu, pierwsze wypełnienie jest zależne od rodzaju opaski, decyzja ma charakter kliniczno-medyczny, przez wyszkolony personel medyczny lub paramedyczny z odpowiednim doświadczeniem (chirurg, lekarz innej specjalności, pielęgniarka, radiolog).Suplementacja witamin i mikroelementów powinna wyrównywać ich możliwy zmniejszony dowóz.
• Inne operacje restrykcyjne wyłącznie na żołądku - Podobne zalecenia jak w przypadku AGB, poza regulacją stopnia restrykcji.
• RYGB - Kontrola po miesiącu, następnie przynajmniej co trzy miesiące przez pierwszy rok, co sześć miesięcy w drugim roku, po czym raz w roku.
  • Suplementacja witamin i mikroelementów (doustna) powinna być stosowana rutynowo w celu zrównoważenia możliwego zmniejszonego przyjmowania i wchłaniania.
  • Ponadto corocznie należy wykonywać następujące badania laboratoryjne, oceniające stan odżywienia i metabolizmu: krzywą glikemii (dodatkowo HBA1c u chorujących na cukrzycę), enzymy wątrobowe, parametry nerkowe, witaminę B12, witaminę D3, ferrytynę, wapń, parathomon, albuminy, hemoglobinę, magnez i cynk. W wyniku powyższych badań może okazać się konieczne uzupełnienie ich niedoborów przez pozajelitowe podawanie witamin i mikroelementów. W przypadku wtórnej nietolerancji laktozy, zastosować należy doustną suplementację laktazy.
  • W przypadku wczesnego zespołu poposiłkowego zaleca się doustne, przedposiłkowe nawodnienie i spożywanie suplementów z mąki kukurydzianej. - W przypadku późnego zespołu poposiłkowego należy podejrzewać hipoglikemie i wdrożyć adekwatne postępowanie.

Minimalne wymagania i zalecenia po operacjach wyłączających BPD

• Kontrola po miesiącu, następnie co najmniej co trzy miesiące przez pierwszy rok, następnie co sześć miesięcy w drugim roku, po czym raz w roku.
• Badania laboratoryjne są konieczne, aby ocenić zmiany stanu metabolicznego i odżywienia, i aby dostosować odpowiednio suplementację i leczenie farmakologiczne
• Testy krwi po jednym, czterech i dwunastu miesiącach od operacji, następnie co roku enzymy wątrobowe morfologia należy oznaczyć poziomy co najmniej następujących parametrów: witaminy B12, witaminy D3, ferrytyny, wapnia, parathormonu, albumin, transferryny, kreatyniny, czasu protrombinowowego. badanie ogólne moczu.Codzienna suplementacja witamin i mikroelementów (witaminy powinny być podawane w formie rozpuszczalnej w wodzie).
• Witaminy A, D, E i K. - Suplementacja wapnia (preferuje się cytrynian wapnia, zaleca się całkowitą podaż 2 g/dobę). Minimalne polecane spożycie białek to około 90 g dziennie.
• Suplementacja witamin i mikroelementów powinna kompensować możliwy ich zmniejszony dowóz i powinna być stosowana według wyników badań laboratoryjnych. w prewencji może być stosowana suplementacja doustna korekcja niedoborów z wyjątkiem wapnia powinna być wykonywana drogą pozajelitową
• Należy stosować inhibitory pompy protonowej lub H2-blokery przez pierwszy rok po operacji. W przypadku uporczywego odbijania, wzdęcia i/lub cuchnących stolców zalecanym leczeniem jest podanie doustne neomycyny, metronidazolu lub enzymów trzustkowych.

Niepowodzenie leczenia

W celu utrwalenia zmian w stylu życia i utrzymania uzyskanej redukcji masy ciała po operacjach bariatrycznych niezbędne są regularne kontrole lekarskie i kwalifikowana opieka pooperacyjna przez całe życie w ośrodkach zajmujących się leczeniem otyłości. Przeprowadzone badania wykazały, że u części chorych nie uzyskuje się ubytku masy ciała bądź dochodzi do jej ponownego wzrostu. W przypadkach zaistnienia wskazań medycznych, a chorzy wyrażają chęć dalszego leczenia powinno rozważyć się przeprowadzenie kolejnego zabiegu bariatrycznego.

• « poprz.