RYGB - Wyłączenie żołądkowe

Zabieg polega na zmniejszeniu zbiornika żołądkowego oraz takim poprowadzeniu pokarmu w organizmie, aby mieszał się z sokami trawiennymi jedynie na krótkim odcinku jelita: tylko tam był trawiony i wchłaniany. Zmniejszenie żołądka uzyskuje się poprzez jego podział na 2 części o różnej wielkości. W górnej części, przy połączeniu z przełykiem chirurgicznie wytwarza się „mały żołądek” – zbiornik o niewielkiej objętości (30 ml, 3 łyżki stołowe), który jednak z czasem (po kilku miesiącach) się rozciąga. Połknięty pokarm rozciąga ściany zbiornika żołądkowego, co powoduje wysyłanie impulsów nerwowych do mózgu. Uczucie „więcej nie dam rady” hamuje dalsze przyjmowanie pokarmu.

Gdy ta informacja jest lekceważona  i pokarm jest nadal przyjmowany, rozciągnięcie staje się nadmierne -  pojawiają się nieprzyjemne objawy: nudności, wymioty, ból. Ze zbiornikiem połączona jest pętla jelita cienkiego. Tędy odpływa pokarm z żołądka. Przez połączenie (w chirurgii określamy to jako „zespolenie”) z jelitem pokarm przechodzi stopniowo, bo jest tu wąsko. Gdy dzieje się to za szybko – też powstają dolegliwości (--> zespół poposiłkowy).
Większa, dolna część rozdzielonego żołądka pozostaje na swoim miejscu i nadal produkuje soki żołądkowe, odprowadzając je do dwunastnicy, skąd płyną do pętli jelitowych. Z trawienia może zostać wyłączone nawet 250 cm jelita: płyną w nim tylko soki trawienne, ale nie ma pokarmu. W dalszej części pętle jelitowe z sokami trawiennymi zostają połączone z pętlami  prowadzącymi pokarm – powstaje ramię wspólne. W nim następuje pełne trawienie i wchłanianie pokarmu. Odcinek ten jest jednak krótki, ma długość 100 – 150 cm. Dalej jest jelito grube, a w nim jest wchłaniana jedynie woda.
Z opisu jasno wynika, że nazwa „ominięcie żołądkowe” jest nieco na wyrost.  Pokarm z przełyku wpada do małego zbiornika, wytworzonego z górnej części żołądka. Gdybyśmy naprawdę chcieli ominąć żołądek – należałoby przełyk połączyć z jelitem cienkim, ale czegoś takiego w chirurgii otyłości się nie robi. W slangu medycznym opisywany zabieg określany  jest też terminem „bypas żołądkowy”. Poprawnie należałoby napisać „bypass”, co w angielskim oznacza: ominięcie (wymowa: bajpas). Inne, częste zastosowanie tego słowa to określenie operacji wykonywanej przy niedokrwieniu serca.  „Bypass wieńcowy” to połączenie naczyń omijające schorowany odcinek naczynia. Dzięki temu pomostowi krew dopływa tam, gdzie powinna – do mięśnia sercowego. Inne nazwy omawianego zabiegu bariatrycznego to: Roux-en-Y (wymowa: roo-en-y), Roux-en-y gastric bypass. Kształt pętli jelita cienkiego po operacji – jedno ramię połączone z górną częścią żołądka, a drugie biegnące od dwunastnicy - tworzy konfigurację podobną do litery Y. Pierwszy człon nazwy „Roux”, pochodzi od nazwiska szwajcarskiego chirurga (César Roux, 1857-1934), który wykonał pierwszy raz taki zabieg - z zupełnie innych wskazań. Operacja może być wykonywana techniką klasyczną i laparoskopową.

Operacja wyłączenia żołądkowego jest niezwykle skuteczna. Efekt zostaje osiągnięty poprzez działanie dwóch, uzupełniających się mechanizmów: zmniejszenia objętości żołądka (ograniczenie = restrykcja) i wyłączenia części jelita z prowadzenia pokarmu (zaburzenie wchłaniania = malabsorbcja).
Ominięcie żołądkowe powoduje przeciętnie ubytek 35-40% ciężaru ciała. Po zabiegu ustępuje:

• nietolerancja glukozy (99%),
• poprawia się kontrola cukrzycy typu 2 (80%).
• Mogą zmniejszyć się objawy nadciśnienia tętniczego,
• hiperlipidemii,
• zespołu bezdechu podczas snu i
• refluksu żołądkowo-przełykowego.

• « poprz.
• nast. »